|
|
Πρώτο ραντεβού
(Του Δημήτρη Καστριώτη, Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 1998)
Οδηγούσα
με το ένα χέρι. Πέρασα ένα κόκκινο και ένα «στοπ». Μπήκα ανάποδα σε μονόδρομο.
Όλα αυτά στο πρώτο ραντεβού. Κοίταξα με νόημα προς τη θέση του συνοδηγού. Αντίκρισα
δύο μάτια γεμάτα αηδία. «Οδήγησε σαν άνθρωπος, ηλίθιε», με κεραυνοβόλησε μία
οργισμένη φωνή, «ή σταμάτα να κατέβω». «Δεν φέρονται έτσι», απάντησα, «απαίτησε
περισσότερα, άλλο αυτοκίνητο». «Απαιτώ περισσότερα», μου είπε' «άλλον άντρα.
Σταμάτα τώρα». Σταμάτησα. Κατέβηκε. Η τελευταία της συμβουλή, αν την άκουσα
καλά, όπως είχε γυρισμένη την πλάτη, ήταν να μη διαβάζω τόσες διαφημίσεις ή να
βγαίνω με τον Σουμάχερ. Λίγο αργότερα, με έγραψε η αστυνομία. Γλίτωσα, πάντως,
το αυτόφωρο. Ο αστυνομικός άκουσε την εξήγηση και κούνησε το κεφάλι του: «Δεν
χρωστάνε οι άνθρωποι να δικάσουν τέτοιον βλάκα», είπε. Δεν τον παρεξήγησα.
Απέδωσα τον εκνευρισμό του σε προσωπικά προβλήματα.
Η
διαφήμιση, πάντως, μάλλον δεν έφταιγε. Στο κάτω κάτω, δεν αποκλείεται μια
γυναίκα να απαιτήσει άλλον άντρα εκεί που νομίζεις ότι θα αρκεσθεί σε άλλο
αυτοκίνητο. Μπορεί και να είχε διαβάσει τις στατιστικές για τον διπλασιασμό των
τροχαίων και να μην πίστευε ότι με το άλλο αυτοκίνητο μπορεί κανείς να οδηγεί
με το ένα χέρι και να παραβιάζει τους σηματοδότες. Βρέθηκα, πάντως, προ
τραγικού διλήμματος. Κατά τα φαινόμενα ή έπρεπε να σταματάω στα κόκκινα και να
έχω και τα δύο μου χέρια στο τιμόνι (πράγμα που με εξέπληξε, γιατί από την
μακρά παρατήρηση στα Ταξί νόμιζα ότι το αριστερό πρέπει να κρέμεται έξω από το
παράθυρο σαν παλαμάρι) ή να μείνω μόνος. Ή ν' αλλάξω αυτοκίνητο, μήπως γνώριζα
κάποια που να σέβεται τις διαφημίσεις. Αποφάσισα το τελευταίο. Δεν μπορεί με
την παραμικρή δυσκολία στη ζωή να το βάζεις κάτω και να αρχίζεις να κρατάς το
τιμόνι με τα δύο χέρια.
Στον
δρόμο προς την αντιπροσωπεία, σταμάτησα στο κατάστημα παιχνιδιών, όπου θα
πήγαιναν οι άποροι γονείς, αν το ήξεραν, να πάρουν τζάμπα δώρα στα -μοιραίως
επίσης άπορα παιδιά τους. Ήθελα να πάρω κάτι για την κόρη μιας φίλης (ή μάλλον
κάτι φίλων, γιατί δεν την έκανε μόνη της την κόρη) και είπα να μη χαλάσω χρήμα-
. τα, αφού τα είχα ανάγκη για το αυτοκίνητο - και τις μέσω αυτού ελπίδες μου να
βρω γυναίκα. Λοιπόν, οι άποροι γονείς πολύ ορθώς δεν γνωρίζουν το κατάστημα και
τα υποκαταστήματά του. Διότι και να τα γνώριζαν, μόνο μελαγχολία θα ένιωθαν.
Παρ' ότι, κατά σύμπτωση, είχα μαζί μου το πιστοποιητικό ακτημοσύνης, ήθελαν
χρήματα. Στους απόρους κάθε συμπάθεια, μου είπαν, παιχνίδια, όμως, μόνο σε
όσους έχουν χαρτονομίσματα (και μη φανταστείτε πεντακοσάρικο). Παιχνίδι πήρα,
βέβαια, αλλά τα διαθέσιμα για το αυτοκίνητο μειώθηκαν κατά τι Αν είχα κι άλλη
φίλη με παιδί, μάλλον θα έπρεπε να ξεχάσω οριστικά τα ζαντολάστιχα.
Στην
αντιπροσωπεία διαπίστωσα ότι, όσο περισσότερα απαιτείς εσύ, τόσο περισσότερα
απαιτούν κι εκείνοι «Έχει κλιματισμό, αυτόματο πιλότο και ηλεκτρονικό χάρτη των
δρόμων από το Λένινγκραντ (σιγά μην το πω Αγία Πετρούπολη) προς το Μόναχο;»,
ρώτησα. «Τα έχει όλα. Εσύ πως θα το πληρώσεις;», αντερώτησε ο υπάλληλος.«Η
Εμπορική θα το πληρώσει!», καμάρωσα. Θαύμασε ο άνθρωπος: «Έτσι σε θέλω. Ακούμε
ραδιόφωνο, αρπάζουμε τις ευκαιρίες! Απλώς ήθελα να σε δοκιμάσω».
Για
να μην τα πολυλογώ, έπειτα από κάποια απογοήτευση, όταν συνειδητοποίησα ότι η
Εμπορική, μάλλον εύλογα, πληρώνει για να την πληρώσεις μετά κάτι παραπάνω και
όχι για να σε διευκολύνει να οδηγείς με το ένα χέρι, ελήφθη και το δάνειο και
το αυτοκίνητο. Με τη συνδρομή πιστωτικών καρτών, υπεραναλήψεων και άλλων
βοηθημάτων του είδους, έμειναν αρκετά για να αλλάξω και την ηλεκτρική κουζίνα
του σπιτιού, που είχε χαλάσει από την αχρησία. Δεν είχα προλάβει να την
παραλάβω και χτύπησε το κουδούνι «Είμαι η νέα γειτόνισσα», μου συστήθηκε:
«Έμαθα ότι πήρατε κουζίνα τάδε από το κατάστημα δείνα και ήρθα να ελέγξω».
Ανατρίχιασα με την ενημέρωσή της. «Οδηγώ με το ένα χέρι», την αιφνιδίασα.
«Απαιτώ περισσότερα», χαμογέλασε ψύχραιμη. Κλείσαμε ραντεβού.
«Φοβόμουν
να βγω, γιατί είμαι πολύ όμορφη με τα ρούχα από την μπουτίκ χ», μου είπε το
βράδυ. «Ας μην υπερβάλλουμε», σκέφθηκα, αλλά δεν το ξεστόμισα. Είχα μπει
ανάποδα σε μονόδρομο χωρίς να αντιδράσει. είχε κάθε δικαίωμα να πει κάτι
παραπάνω. «Τι γραφείο έχεις;», με ρώτησε την ώρα που παραβίαζα ένα στοπ.
«Έχουμε κάτι απλά, με πρόσθετες συρταριέρες στην εφημερίδα», απάντησα
απορημένος. (Ν' αλλάξεις», μου είπε προσβεβλημένη' «δεν ξέρεις ότι ο δρόμος
προς την κορυφή αρχίζει από το γραφείο;». Εκείνη τη στιγμή όχι δρόμο προς την
κορυφή δεν έβλεπα, αλλά ούτε τον δρόμο προς το εστιατόριο: Με την οδήγηση αλά
μονόχειρα : είχα αρχίσει να σκέφτομαι ότι τέτοιος κίνδυνος δεν άξιζε ούτε για
έξοδο με την Κλόντια Σίφερ και τον αερόσακό της. Μάλλον το κατάλαβε. «Σε νόμιζα
άλλον άνθρωπο», ψέλλισε απογοητευμένη λίγο αργότερα, όταν έξω από του Χαραλά
μου έπιασε το χέρι και δεν αντέδρασα. Συνειδητοποίησα ότι είχα και τα δύο χέρια
στο τιμόνι. Κρίμα το αυτοκίνητο.
Την
επομένη αποφασίσαμε να αρκεσθούμε στην καλή γειτονία και να απαιτήσουμε
αμοιβαίως περισσότερα. Εκείνη να «μαυρίσει στον Μαυρίκιο» κι εγώ να πιω ένα
ποτό με ηρεμία. Στο μπαρ ρώτησα τον Τέλη ποια ουίσκι προτιμά ο κόσμος. «Η
Πέρδικα αρέσει», τον πρόλαβε ο διπλανός μου στην μπάρα. Δεν είχε άδικο. Χωρίς
δισταγμό, πήρα Μπλακ εντ Γουάιτ. Προφορική και ουσιαστική άσκηση: να χαρακτηρίσετε τη γλώσσα του κειμένου (λεξιλόγιο, συντακτικό, σχήματα λόγου, γραμματικοί τύποι). Εντοπίστε στοιχεία που σας αρέσουν και στοιχεία που δε σας αρέσουν.
1.
Χαρακτηρίστε κάθε φράση ως σωστή ή
λανθασμένη και δικαιολογήστε το χαρακτηρισμό. α. Το κείμενο έχει ως ουσιαστικό
θέμα ης σχέσεις των δύο φύλων. β. Ο οδηγός έχει την ίδια
ψυχολογία και συμπεριφορά σ όλο το κείμενο γ. Υπάρχουν στο κείμενο
σαφείς αναφορές σε διαφημίσεις δ. Τα κύρια, πρωταγωνιστικά
πρόσωπα του κειμένου είναι τέσσερα.
2.
Επιλέξτε τη μία σωστή απάντηση. Στην πρώτη παράγραφο ο
εκνευρισμός της γυναίκας α είναι αδικαιολόγητος. β οφείλεται στην παρέμβαση του αστυνόμου γ εξηγείται γιατί δεν της άρεσε η εμφάνιση του συνοδού
της. δ οφείλεται στον αγχώδη χαρακτήρα της. ε είναι φυσική και λογική αντίδραση.
3.
Επιλέξτε τη μία σωστή απάντηση. Στην προτελευταία (6η)
παράγραφο ο πρωταγωνιστής οδηγός α απορρίπτεται και από τη δεύτερη συνοδό του. β θα προτιμούσε ο ίδιος πιο όμορφη συνοδό. γ πηγαίνει με την κοπέλα στο γραφείο της δουλειάς. δ αλλάζει εντελώς η συμπεριφορά του ε αποφασίζει να πουλήσει το νέο αυτοκίνητο του
4.
Επιλέξτε τον πιο εύστοχο και
κυριολεκτικό τίτλο. Δικαιολογήστε σύντομα την επιλογή σας. α. ο τρόπος οδήγησης των νεοελλήνων β. οι σχέσεις των δυο φύλων γ. η επίδραση των διαφημίσεων στη ζωή μας
5.
Ποια γεγονότα κατά την άποψή σας
στάθηκαν καθοριστικά για την αλλαγή της συμπεριφοράς του οδηγού.
6.
Επιλέξτε τη μία σωστή απάντηση.
Ι.
Στη δεύτερη (2η)
παράγραφο η φράση: «νόμιζα ότι το αριστερό πρέπει να κρέμεται έξω από το παράθυρο
σα παλαμάρι» είναι α. ειρωνική β. δραματική γ. άστοχη δ. μεταφορική ΙΙ. Η
σκηνή της τελευταίας (7ης) παραγράφου υπονοεί α την προτίμηση συγκεκριμένης μάρκας ουίσκι β κριτική στον τρόπο διασκέδασης γ απόρριψη των «ξένων» ποτών δ κριτική στην επίδραση των διαφημίσεων
7.
Επιλέξτε τη σωστή ερμηνεία των λέξεων
|
|