Του Ν. Α. Κωνσταντοπουλου, Καθημερινή, 25-03-06

Όταν φτάνουμε στο σημείο, γονείς να δίνουν στα ανήλικα παιδιά τους απαγορευμένα φάρμακα για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους ή να καταφεύγουν σε «ντοπαριστές», για τον ίδιο σκοπό, τότε «κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο του αθλητισμού» για να παραφράσουμε λίγο τον Σαίξπηρ. Και όχι μόνο του πρωταθλητισμού. Διότι, πλέον, μιλάμε για ντόπινγκ σε παιδιά - ναι, παιδιά είναι αθλητές 16, 17 και 18 ετών, που παίρνουν απαγορευμένες ουσίες για να μπορέσουν να καταλάβουν μία από τις τρεις πρώτες θέσεις, στα πανελλήνια σχολικά πρωταθλήματα και να καρπωθούν τα προνόμια τα οποία καθορίζει ο νόμος, σχετικά με την εισαγωγή τους στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Αφορμή για το σημερινό κείμενό μας πήραμε και από την ανοιχτή επιστολή, που έστειλαν προ ημερών στην υπουργό Παιδείας γονείς κολυμβητών -και την οποία είχαμε δημοσιεύσει τότε- και από την επικείμενη διεξαγωγή των πανελληνίων σχολικών πρωταθλημάτων σε διάφορα αθλήματα. Οι γονείς ζητούσαν τη λήψη μέτρων ώστε να μην έχουμε κρούσματα ντόπινγκ, όπως συνέβη πέρυσι. Πρότειναν: Ενημέρωση των μαθητών που θα μετάσχουν στους αγώνες για τις επιπτώσεις που έχουν οι απαγορευμένες ουσίες στην υγεία τους. Ανακοίνωση πειθαρχικών μέτρων για τους παραβάτες. Ουσιαστικός έλεγχος ντόπινγκ. Αυστηρός έλεγχος των δικαιολογητικών ασθένειας, που θα φέρουν για τη δικαιολόγηση χρήσης κάποιων απαγορευμένων ουσιών, οι οποίες χρησιμοποιούνται για θεραπεία ασθενειών.

Οι γονείς αυτοί πολύ σωστά έκαναν και ζήτησαν ό,τι ζήτησαν από την υπουργό. Αλλά δεν αρκεί να γίνουν οι έλεγχοι στα σχολικά πρωταθλήματα για να σκοτώσουμε το θηρίο. Διότι δεν είναι ένα απλό θηρίο. Είναι σαν τη Λερναία Υδρα. Κόβεις ένα κεφάλι και στη θέση του φυτρώνουν δύο. Πρέπει να καυτηριάσεις την πληγή, για να μη βγουν άλλα κεφάλια. Αυτή τη στιγμή, τα εργαστήρια ελέγχου ντόπινγκ έχουν βρει τεστ για ν’ ανιχνεύουν πολλές ουσίες, σε άλλα εργαστήρια, όμως, παρασκευάζονται άλλες ουσίες. Για να φτάσουμε στο σημείο ν’ ανιχνεύονται αυτές, θα περάσει καιρός και εν τω μεταξύ θα έχουν βρεθεί νέες ουσίες. Και πάει λέγοντας. Χθες, άλλωστε, γράφαμε, ότι οι ειδικοί φοβούνται πως στους Ολυμπιακούς θα εισβάλει το γενετικό ντόπινγκ. Και άντε, μετά να εντοπίσεις τους ντοπαρισμένους...

Θα παραδεχτούμε πως ό,τι κι αν γίνει, πάλι κάποιοι θα ξεφεύγουν. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως δικαιολογούνται η αδράνεια και ο εφησυχασμός. Πρέπει να γίνεται σοβαρός έλεγχος ντόπινγκ σε όλες τις διοργανώσεις και όχι μόνο στα πανελλήνια πρωταθλήματα. Κάθε αγώνας που μπορεί να οδηγήσει σε προνόμια είναι «ύποπτος».

Ας πούμε οι ημερίδες ορίων στην κολύμβηση, στις οποίες οι αθλητές επιδιώκουν να πετύχουν το όριο συμμετοχής στο πανελλήνιο πρωτάθλημα, είναι αγώνες στους οποίους πρέπει να γίνεται έλεγχος. Φυσικά, το ίδιο πρέπει να συμβαίνει στα σχολικά πρωταθλήματα, λόγω των προνομίων, που παρέχουν.

Ξέρουμε ότι αυτό που προτείνουμε είναι δαπανηρό. Και πως οι ομοσπονδίες, δεν είναι σε θέση να σηκώσουν το οικονομικό βάρος. Υπάρχει λύση. Να αναλάβει το κράτος τις δαπάνες. Οσες κι αν είναι αυτές. Αν, φυσικά, οι εκπρόσωποι της Πολιτείας εννοούν αυτά, που κατά καιρούς δηλώνουν, ότι δηλαδή επιθυμούν να εξαλείψουν το ντόπινγκ. Αλλωστε, τα δείγματα εδώ και χρόνια στέλνονται στο εργαστήριο του ΟΑΚΑ, όχι στην Κολωνία, στη Μαδρίτη ή αλλού στο εξωτερικό. Ας μειωθούν δε, άλλα έξοδα. Επί παραδείγματι, για διεθνείς διοργανώσεις αμφίβολης σημασίας, για τον ελληνικό αθλητισμό (π.χ. ευρωπαϊκό πρωτάθλημα μπάντμιντον). Αλλά και αυτές που κάτι προσφέρουν στον αθλητισμό μας, πρέπει και μπορούν να τελούνται με λιγότερες δαπάνες.

Θα επαναλάβουμε κάτι που έχουμε γράψει στο παρελθόν. Τρόποι για να μειωθεί (τουλάχιστον αυτό) το ντόπινγκ, υπάρχουν. Το ζητούμενο είναι να υπάρχει και η βούληση γι’ αυτό. Υπάρχει; Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν.