KAI ellinika ΚΑΙ ελληνικά ΚΑΙ όπως αλλιώς συνεννοούμαστε

Βασίλης Σ.

Ξεκαθαρίζω: είμαι υπέρ κάθε γραπτής έκφρασης της γλώσσας μας. Αυτό δε σημαίνει πως η μία αίρει ή καταργεί την άλλη. Συνεπώς και τα γκίκλις είναι μία νέα, εν εξελίξει, γραπτή απόδοση της γλώσσας μας. Όχι μία νέα γλώσσα, αλλά μία γραπτή απόδοση της γλώσσας, έχει σημασία ο ορισμός της έννοιας.

Σχηματοποιώ τον τρόπο που βλέπω το ζήτημα:

Η γλώσσα αποτυπώνεται γραπτά με ποικίλους τρόπους. Αν δούμε ιστορικά το ζήτημα έχουμε γραπτή απόδοση της ελληνικής με την γραμμική β΄, με την κεφαλαιογράμματη γραφή, με τη μικρογράμματη γραφή που επινοούν οι αλεξανδρινοί φιλόλογοι, με την απλοποιημένη μονοτονική γραφή. Επίσης γραπτή απόδοση της γλώσσας έχουμε με τα αλγεβρικά σύμβολα, με τον κώδικα μορς, με το σύστημα Μπράιγ, με τη φωνητική απόδοση των λέξεων στα λεξικά.

Κάθε γραφή καλύπτει τις συγκεκριμένες ανάγκες της επικοινωνίας και της συνεννόησης των μελών της ίδιας γλωσσικής κοινότητας ή ομάδων της γλωσσικής κοινότητας. Αυτές οι ανάγκες είναι κοινωνικά και ιστορικά προσδιορισμένες. Η γραφή δε βασίζεται σε κάποια αιτιώδη σύνδεση εικόνας (της λέξης ή των γραμμάτων που χρησιμοποιούμε) και ήχου. Είναι ένας κώδικας που βασίζεται στην αυθαίρετη σύνδεση εικόνας (της λέξης ή των γραμμάτων) και ήχου (της λέξης) για την επίτευξη της οπτικής απόδοσης της γλώσσας.

Τα γκρίκλις έρχονται να καλύψουν τις νέες ανάγκες που δημιουργήθηκαν από την χρήση της τεχνολογίας όπως αυτή κυριάρχησε κυρίως στη ζωή μας με τα κινητά και τους υπολογιστές. Σαφώς και η τεχνολογία υποστηρίζει πλέον το ελληνικό αλφάβητο. Αλλά το ζήτημα έχει ήδη τεθεί. Επιπλέον δεν έχουν ξεπεραστεί όλα τα προβλήματα και η χρήση λατινικών χαρακτήρων καθίσταται αναγκαία. Είμαστε αναγκασμένοι, ακόμη, να πληκτρολογούμε username και pswr χρησιμοποιώντας λατινικούς χαρακτήρες, να χρησιμοποιούμε λατινογραμμένες τις διευθύνσεις των ιστότοπων. Έτσι αποκτούμε μια πρωτόγνωρη και ιστορικά καθοριστική δυνατότητα έκφρασης.

Οι ανάγκες της επικοινωνίας στο περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης είναι η αιτία που επινοήθηκε αυτός ο νέος τρόπος γραφής της γλώσσας. Ο μιμητισμός είναι ένας τρόπος εκμάθησης.

Αν τα γκρίκλις είναι ένα σύμπτωμα της παγκοσμιοποίησης ή αμερικανοποίησης δεν είναι η αιτία αυτών. Βέβαια παράγουν, μάλλον αντανακλούν την ομοιογένεια αλλά το ίδιο συμβαίνει και με υλικές εκφάνσεις της καθημερινότητας μας. Δε μείναμε στην παραδοσιακή φορεσιά. Παγκοσμιοποίηση και Αμερική μυρίζει το μπλου-τζην, το τι-σερτ, το μπαρ, ο Κέρουακ και η λογοτεχνία του δρόμου, ο Πόε και πολλά άλλα. Γιατί είναι εξ’ ορισμού κακό καθετί αμερικανικό;

Τα γκρίκλις δεν ευθύνονται για τις λέξεις που χρησιμοποιούμε ή έχουμε ξεχάσει. Αλλά η γλώσσα μας όχι μόνο δεν πάσχει από λεξιπενία αλλά ίσως ποτέ δεν ήταν τόσο πλούσια σε λέξεις, αλλά και τρόπους απόδοσης νοημάτων. Και γίνεται συνεχώς πλουσιότερη έχοντας αποκτήσει και έναν ακόμα τρόπο γραπτής απόδοσης της. Η κινδυνολογία για τη χρήση των γκρίκλις είναι ιδεολογικοποιημένα φοβικά συναισθήματα. Εκφράζεται με αντιφάσεις και ατεκμηρίωτες κρίσεις. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα από τη δυνατότητα να γράφουμε τη γλώσσα μας με έναν τρόπο ακόμα. Αν αυτός είναι άχρηστος θα χαθεί ως μόδα των καιρών. Αν αποδειχτεί αναγκαίος, είτε μας αρέσει, είτε όχι, θα μορφοποιηθεί σε έναν αποδεκτό τρόπο ορθής γραφής.

Σαφώς και στα σχολεία διδάσκουμε την μονοτονική μικρογράμματη γραφή με τις απλοποιήσεις που καθιερώθηκαν. Διδάσκουμε το πολυτονικό μέσω της διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής. Διδάσκουμε τα αλγεβρικά σύμβολα. Κάθε άλλος τρόπος γραφής είναι εκτός επίσημης υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Το ζητούμενο είναι να μην ενοχοποιούμε αυτούς που επιλέγουν να εκφραστούν γραπτά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αντίθετα να χαιρόμαστε και να ενισχύουμε τη διατύπωση της έκφρασης.

Μεταγραφή σε γκρίκλις με χρήση μηχανής του Ινστιτούτου Επεξεργασίας Λόγου (http://speech.ilsp.gr/greeklish/greeklishdemo.asp)

KAI ellinika KAI ellinika KAI opws alliws synennooymaste

 KSekatharizw: eimai yper kathe graptis ekfrasis tis glwssas mas. Afto de simainei pws i mia airei i katargei tin alli. Synepws kai ta gkiklis einai mia nea, en ekseliksei, grapti apodosi tis glwssas mas. Oxi mia nea glwssa, alla mia grapti apodosi tis glwssas, exei simasia o orismos tis ennoias.

Sximatopoiw ton tropo pou vlepw to zitima:

I glwssa apotypwnetai grapta me poikilous tropous. An doyme istorika to zitima exoume grapti apodosi tis ellinikis me tin grammiki v΄, me tin kefalaiogrammati grafi, me ti mikrogrammati grafi pou epinooyn oi aleksandrinoi filologoi, me tin aplopoiimeni monotoniki grafi. Episis grapti apodosi tis glwssas exoume me ta algevrika symvola, me ton kwdika mors, me to systima Mpraig, me ti fwnitiki apodosi twn leksewn sta leksika.

Kathe grafi kalyptei tis sygkekrimenes anagkes tis epikoinwnias kai tis synennoisis twn melwn tis idias glwssikis koinotitas i omadwn tis glwssikis koinotitas. Aftes oi anagkes einai koinwnika kai istorika prosdiorismenes. I grafi de vasizetai se kapoia aitiwdi syndesi eikonas (tis leksis i twn grammatwn pou xrisimopoioyme) kai ixou. Einai enas kwdikas pou vasizetai stin afthaireti syndesi eikonas (tis leksis i twn grammatwn) kai ixou (tis leksis) gia tin epitefksi tis optikis apodosis tis glwssas.

Ta gkriklis erxontai na kalypsoun tis nees anagkes pou dimiourgithikan apo tin xrisi tis texnologias opws afti kyriarxise kyriws sti zwi mas me ta kinita kai tous ypologistes. Safws kai i texnologia ypostirizei pleon to elliniko alfavito. Alla to zitima exei idi tethei. Epipleon den exoun kseperastei ola ta provlimata kai i xrisi latinikwn xaraktirwn kathistatai anagkaia. Eimaste anagkasmenoi, akomi, na pliktrologoyme username kai pswr xrisimopoiwntas latinikoys xaraktires, na xrisimopoioyme latinogrammenes tis diefthynseis twn istotopwn. Etsi apoktoyme mia prwtognwri kai istorika kathoristiki dynatotita ekfrasis.

Oi anagkes tis epikoinwnias sto perivallon tis pagkosmiopoiisis einai i aitia pou epinoithike aftos o neos tropos grafis tis glwssas. O mimitismos einai enas tropos ekmathisis.

An ta gkriklis einai ena symptwma tis pagkosmiopoiisis i amerikanopoiisis den einai i aitia aftwn. Vevaia paragoun, mallon antanakloyn tin omoiogeneia alla to idio symvainei kai me ylikes ekfanseis tis kathimerinotitas mas. De meiname stin paradosiaki foresia. Pagkosmiopoiisi kai Ameriki myrizei to mplou-tzin, to ti-sert, to mpar, o Kerouak kai i logotexnia tou dromou, o Poe kai polla alla. Giati einai eks’ orismoy kako katheti amerikaniko;

Ta gkriklis den efthynontai gia tis lekseis pou xrisimopoioyme i exoume ksexasei. Alla i glwssa mas oxi mono den pasxei apo leksipenia alla isws pote den itan toso ploysia se lekseis, alla kai tropous apodosis noimatwn. Kai ginetai synexws plousioteri exontas apoktisei kai enan akoma tropo graptis apodosis tis. I kindynologia gia ti xrisi twn gkriklis einai ideologikopoiimena fovika synaisthimata. Ekfrazetai me antifaseis kai atekmiriwtes kriseis. Den exoume na fovithoyme tipota apo ti dynatotita na grafoume ti glwssa mas me enan tropo akoma. An aftos einai axristos tha xathei ws moda twn kairwn. An apodeixtei anagkaios, eite mas aresei, eite oxi, tha morfopoiithei se enan apodekto tropo orthis grafis.

Safws kai sta sxoleia didaskoume tin monotoniki mikrogrammati grafi me tis aplopoiiseis pou kathierwthikan. Didaskoume to polytoniko mesw tis didaskalias tis arxaias ellinikis. Didaskoume ta algevrika symvola. Kathe allos tropos grafis einai ektos episimis ypoxrewtikis ekpaidefsis. To zitoymeno einai na min enoxopoioyme aftoys pou epilegoun na ekfrastoyn grapta me ton ena i ton allo tropo. Antitheta na xairomaste kai na enisxyoume ti diatypwsi tis ekfrasis.

Πολυτονική εκδοχή

KAI ellinika ΚΑΙ ἑλληνικὰ ΚΑΙ ὅπως ἀλλιῶς συνεννοούμαστε

Ξεκαθαρίζω: εἶμαι ὑπὲρ κάθε γραπτῆς ἔκφρασης τῆς γλώσσας μας. Αὐτὸ δὲ σημαίνει πὼς ἡ μία αἴρει ἤ καταργεῖ τὴν ἄλλη. Συνεπῶς καὶ τὰ γκρίκλις εἶναι μία νέα ἐν ἐξελίξει, γραπτὴ ἀπόδοση τῆς γλώσσας μας. Ὄχι μία νέα γλῶσσα, ἀλλὰ μία γραπτὴ ἀπόδοση τῆς γλώσσας, ἔχει σημασία ὁ ὁρισμὸς τῆς ἕννοιας.

Σχηματοποιῶ τὸν τρόπο ποὺ βλέπω τὸ ζήτημα:

Ἡ γλῶσσα ἀποτυπώνεται γραπτὰ μὲ ποικίλους τρόπους. Ἅν δοῦμε ἱστορικὰ τὸ ζήτημα ἔχουμε γραπτὴ ἀπόδοση τῆς ἑλληνικῆς μὲ τὴν γραμμικὴ β΄, μὲ τὴν κεφαλαιογράμματη γραφή, μὲ τὴ μικρογράμματη γραφὴ ποὺ ἐπινοοῦν οἱ ἀλεξανδρινοὶ φιλόλογοι, μὲ τὴν ἁπλοποιημένη μονοτονικὴ γραφή. Ἐπίσης γραπτὴ ἀπόδοση τῆς γλώσσας ἔχουμε μὲ τὰ ἀλγεβρικὰ σύμβολα, μὲ τὸν κώδικα μὸρς, μὲ τὸ σύστημα Μπράιγ, μὲ τὴ φωνητικὴ ἀπόδοση τῶν λέξεων στὰ λεξικά.

Κάθε γραφὴ καλύπτει τὶς συγκεκριμένες ἀνάγκες τῆς ἐπικοινωνίας καὶ τῆς συνεννόησης τῶν μελῶν τῆς ἴδιας γλωσσικῆς κοινότητας ἤ ὁμάδων τῆς γλωσσικῆς κοινότητας. Αὐτές οἱ ἀνάγκες εἶναι κοινωνικὰ καὶ ἱστορικὰ προσδιορισμένες. Ἡ γραφὴ δὲ βασίζεται σὲ κάποια αἰτιώδη σύνδεση εἰκόνας (τῆς λέξης ἤ τῶν γραμμάτων ποὺ χρησιμοποιοῦμε) καὶ ἤχου. Εἶναι ἕνας κώδικας ποὺ βασίζεται στὴν αὐθαίρετη σύνδεση εἰκόνας (τῆς λέξης ἤ τῶν γραμμάτων) καὶ ἤχου (τῆς λέξης) γιὰ τὴν ἐπίτευξη τῆς ὁπτικῆς ἀπόδοσης τῆς γλώσσας.

Τὰ γκρίκλις ἔρχονται νὰ καλύψουν τὶς νέες ἀνάγκες ποὺ δημιουργήθηκαν ἀπὸ τὴ χρήση τῆς τεχνολογίας ὅπως αὐτὴ κυριάρχησε κυρίως στὴ ζωὴ μας μὲ τὰ κινητὰ καὶ τοὺς ὑπολογιστές. Σαφῶς καὶ ἡ τεχνολογία ὑποστηρίζει πλέον τὸ ἕλληνικὸ ἀλφάβητο. Ἀλλὰ τὸ ζήτημα ἔχει ἤδη τεθεῖ. Ἐπιπλέον δὲν ἔχουν ξεπεραστεῖ ὅλα τὰ προβλήματα καὶ ἡ χρήση λατινικῶν χαρακτήρων καθίσταται ἀναγκαία. Εἴμαστε ἀναγκασμένοι, ἀκόμη, νὰ πληκτρολογοῦμε username και pswr χρησιμοποιώντας λατινικοὺς χαρακτῆρες, νὰ χρησιμοποιοῦμε λατινογραμμένες τὶς διευθύνσεις τῶν ἱστότοπων. Ἔτσι ἀποκτοῦμε μία πρωτόγνωρη καὶ ἱστορικὰ καθοριστικὴ δυνατότητα ἔκφρασης.

Οἱ ἀνάγκες τῆς ἐπικοινωνίας στὸ περιβάλλον τῆς παγκοσμιοποίησης εἶναι ἡ αἰτία ποὺ ἐπινοήθηκε αὐτὸς ὁ νέος τρόπος γραφῆς τῆς γλώσσας. Ὁ μιμητισμὸς εἶναι ἕνας τρόπος ἐκμάθησης.

Ἄν τὰ γκρίκλις εἶναι ἕνα σύμπτωμα τῆς παγκοσμιοποίησης ἤ ἀμερικανοποίησης δὲν εἶναι ἡ αἰτία αὐτῶν. Βέβαια παράγουν, μᾶλλον ἀντανακλοῦν τὴν ὁμοιογένεια ἀλλὰ τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ ὑλικὲς ἐκφάνσεις τῆς καθημερινότητάς μας. Δὲ μείναμε στὴν παραδοσιακὴ φορεσιά. Παγκοσμιοποίηση καὶ Ἀμερικὴ μυρίζει τὸ μπλοὺ-τζήν, τὸ τὶ-σέρτ, τὸ μπάρ, ὁ Κέρουακ καὶ ἡ λογοτεχνία τοῦ δρόμου, ὁ Πόε καὶ πολλὰ ἄλλα. Γιατὶ εἶναι ἐξ ὁρισμοῦ κακὸ καθετὶ ἀμερικανικό;

Τὰ γκρίκλις δὲν εὐθύνονται γιὰ τὶς λέξεις ποὺ χρησιμοποιοῦμε ἤ ἔχουμε ξεχάσει. Ἀλλὰ ἡ γλῶσσα μας ὄχι μόνο δὲν πάσχει ἀπὸ λεξιπενία ἀλλὰ ἴσως ποτὲ δὲν ἦταν τόσο πλούσια σὲ λέξεις, ἀλλὰ καὶ τρόπους ἀπόδοσης νοημάτων. Καὶ γίνεται συνεχὼς πλουσιότερη ἔχοντας ἀποκτήσει καὶ ἕναν ἀκόμα τρόπο γραπτῆς ἀπόδοσὴς της. Ἡ κινδυνολογία γιὰ τὴ χρήση τῶν γκρίκλις εἶναι ἰδεολογικοποιημένα φοβικὰ συναισθήματα. Ἐκφράζεται μὲ ἀντιφάσεις καὶ ἀτεκμηρίωτες κρίσεις. Δὲν ἔχουμε νὰ φοβηθούμε τίποτα ἀπό τὴ δυνατότητα νὰ γράφουμε τὴ γλῶσσα μας μὲ ἕναν τρόπο ἀκόμα. Ἅν αὐτός εἶναι ἄχρηστος θὰ χαθεῖ ὡς μόδα τῶν καιρῶν. Ἄν ἀποδειχτεῖ ἀναγκαῖος, εἴτε μᾶς ἀρέσει, εἴτε ὄχι, θὰ μορφοποιηθεῖ σὲ ἕναν ἀποδεκτὸ τρόπο ὀρθῆς γραφῆς.

Σαφῶς καὶ στὰ σχολεῖα διδάσκουμε τὴν μονοτονικὴ μικρογράμματη γραφὴ μὲ τὶς ἁπλοποιήσεις ποὺ καθιερώθηκαν. Διδάσκουμε τὸ πολυτονικὸ μέσω τῆς διδασκαλίας τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς. Διδάσκουμε τὰ ἀλγεβρικά σύμβολα. Κάθε ἄλλος τρόπος γραφῆς εἶναι ἐκτός ἐπίσημης ὑποχρεωτικῆς ἐκπαίδευσης. Τὸ ζητούμενο εἶναι νὰ μὴν ἐνοχοποιοῦμε αὐτούς ποὺ ἐπιλέγουν νὰ ἐκφραστοῦν γραπτὰ μὲ τὸν ἕνα ἤ τὸν ἄλλο τρόπο. Ἀντίθετα νὰ χαιρόμαστε καὶ νὰ ἐνισχύουμε τὴ διατύπωση τῆς ἔκφρασης.

φονιτικι εκδοχι με ελινικο αλφαβιτο

KAI ellinika ΚΕ ελινικα ΚΕ οπος αλιος ςινενυμαςτε

ξεκαθαριζο: ιμε ιπερ καθε γραπτις εκφραςις τις γλοςας μας. Αφτο δε ςιμενι πος ι μια ερι ι καταργι τιν αλι. Σινεπος κε τα γκρικλις ινε μια νεα εν εξελιξι, γραπτι αποδοςι τις γλοςας μας. Οχι μια νεα γλοςα, αλα μια γραπτι αποδοςι τις γλοςας, εχι ςιμαςια ο οριςμος τις ενιας

Σχιματοπιο τον τροπο πυ βλεπο το ζιτιμα:

Ι γλοςα αποτυπονετε γραπτα με πικιλυς τροπυς. Αν δυμε ιςτορικα το ζιτιμα εχυμε γραπτι αποδοςι τις ελινικις με τιν γραμικι β΄, με τιν κεφαλεογραματι γραφι, με τι μικρογραματι γραφι πυ επινουν ι αλεξανδρινι φιλολογι, με τιν απλοπιιμενι μονοτονικι γραφι. Επιςις γραπτι αποδοςι τις γλοςας εχυμε με τα αλγεβρικα ςυμβολα, με τον κοδικα μορς, με το ςυςτιμα Μπραιγ, με τι φονιτικι αποδοςι τον λεξεον ςτα λεξικα.

Καθε γραφι καλυπτι τις ςυγκεκριμενες αναγκες τις επικινονιας κε τις ςυνενοιςις τον μελον τις ιδιας γλοςικις κινοτιτας ι ομαδον τις γλοςικις κινοτιτας. Αυτες ι αναγκες ινε κινονικα κε ιςτορικα προςδιοριςμενες. Ι γραφι δε βαςιζετε ςε καπια ετιοδι ςυνδεςι ικονας (τις λεξις ι τον γραματον πυ χριςιμοπιυμε) κε ιχυ. Ινε ενας κοδικας πυ βαςιζετε ςτιν αυθαιρετι ςυνδεςι ικονας (τις λεξις ι τον γραματον) κε ιχυ (τις λεξις) για τιν επιτευξι τις οπτικις αποδοςις τις γλοςας.

Τα γκρικλις ερχοντε να καλυψυν τις νεες αναγκες πυ διμιυργιθικαν απο τιν χριςι τις τεχνολογιας οπος αυτι κυριαρχιςε κυριος ςτι ζοι μας με τα κινιτα κε τυς υπολογιςτες. Σαφος κε ι τεχνολογια υποςτιριζι πλεον το ελινικο αλφαβιτο. Αλα το ζιτιμα εχι ιδι τεθι. Επιπλεον δεν εχυν ξεπεραςτι ολα τα προβλιματα κε ι χριςι λατινικον χαρακτιρον καθιςτατε αναγκαια. Ιμαςτε αναγκαςμενι, ακομι, να πλικτρολογυμε username κε pswr χριςιμοπιοντας λατινικυς χαρακτιρες, να χριςιμοπιυμε λατινογραμενες τις διευθυνςις τον ιςτοτοπον. Ετςι αποκτυμε μια προτογνορι κε ιςτορικα καθοριςτικι δυνατοτιτα εκφραςις.

Ι αναγκες τις επικινονιας ςτο περιβαλον τις παγκοςμιοπιιςις ινε ι ετια πυ επινοιθικε αυτος ο νεος τροπος γραφις τις γλοςας. Ο μιμιτιςμος ινε ενας τροπος εκμαθιςις.

Αν τα γκρικλις ινε ενα ςυμπτομα τις παγκοςμιοπιιςις ι αμερικανοπιιςις δεν ινε ι ετια αυτον. Βεβεα παραγυν, μαλον αντανακλυν τιν ομιογενια αλα το ιδιο ςυμβαινι κε με υλικες εκφανςις τις καθιμερινοτιτας μας. Δε μιναμε ςτιν παραδοςιακι φορεςια. Παγκοςμιοπιιςι κε Αμερικι μυριζι το μπλυ-τζιν, το τι-ςερτ, το μπαρ, ο Κερυακ κε ι λογοτεχνια τυ δρομυ, ο Ποε κε πολα αλα. Γιατι ινε εξ’ οριςμυ κακο καθετι αμερικανικο;

Τα γκρικλις δεν ευθυνοντε για τις λεξις πυ χριςιμοπιυμε ι εχυμε ξεχαςι. Αλα ι γλοςα μας οχι μονο δεν παςχι απο λεξιπενια αλα ιςος ποτε δεν ιταν τοςο πλυςια ςε λεξις, αλα κε τροπυς αποδοςις νιματον. Κε γινετε ςυνεχος πλυςιοτερι εχοντας αποκτιςι κε εναν ακομα τροπο γραπτις αποδοςις τις. Ι κινδυνολογια για τι χριςι τον γκρικλις ινε ιδεολογικοπιιμενα φοβικα ςυνεςθιματα. Εκφραζετε με αντιφαςις κε ατεκμιριοτες κριςις. Δεν εχυμε να φοβιθυμε τιποτα απο τι δυνατοτιτα να γραφυμε τι γλοςα μας με εναν τροπο ακομα. Αν αυτος ινε αχριςτος θα χαθι ος μοδα τον κερον. Αν αποδιχτι αναγκαιος, ιτε μας αρεςι, ιτε οχι, θα μορφοπιιθι ςε εναν αποδεκτο τροπο ορθις γραφις.

Σαφος κε ςτα ςχολια διδαςκυμε τιν μονοτονικι μικρογραματι γραφι με τις απλοπιιςις πυ καθιεροθικαν. Διδαςκυμε το πολυτονικο μεςο τις διδαςκαλιας τις αρχαιας ελινικις. Διδαςκυμε τα αλγεβρικα ςυμβολα. Καθε αλος τροπος γραφις ινε εκτος επιςιμις υποχρεοτικις εκπαιδευςις. Το ζιτυμενο ινε να μιν ενοχοπιυμε αυτυς πυ επιλεγυν να εκφραςτυν γραπτα με τον ενα ι τον αλο τροπο. Αντιθετα να χερομαςτε κε να ενιςχυυμε τι διατυποςι τις εκφραςις.

Φωνητική εκδοχή με λατινικό αλφάβητο

KE ellinika KE elinika KE opos alios sinenoumaste

 Xekatharizo: ime iper kathe graptis ekfrasis tis glosas mas. Afto de simeni pos i mia eri i katargi tin ali. Sinepos ke ta gkiklis ine mia nea, en exelixi, grapti apodosi tis glosas mas. Ohi mia nea glosa, ala mia grapti apodosi tis glosas, ehi simasia o orismos tis enias.

Shimatopio ton tropo pu vlepo to zitima:

I glosa apotiponete grapta me pikilus tropus. An dume istorika to zitima ehume grapti apodosi tis elinikis me tin gramiki b΄, me tin kefaleogramati grafi, me ti mikrogramati grafi pu epinoun i alexandrini filologi, me tin aplopiimeni monotoniki grafi. Episis grapti apodosi tis glosas ehume me ta algevrika simvola, me ton kodika mors, me to sistima Mpraig, me ti fonitiki apodosi ton lexeon sta lexika.

Kathe grafi kalipti tis sigkekrimenes anagkes tis epikinonias ke tis sinenoisis ton melon tis idias glosikis kinotitas i omadon tis glosikis kinotitas. Aftes i anagkes ine kinonika ke istorika prosdiorismenes. I grafi de vasizete se kapia etiodi sindesi ikonas (tis lexis i ton gramaton pu hrisimopiume) ke ihu. Ine enas kodikas pu vasizete stin afthereti sindesi ikonas (tis lexis i ton gramaton) ke ihu (tis lexis) gia tin epitefxi tis optikis apodosis tis glosas.

Ta gkriklis erhonte na kalipsun tis nees anagkes pu dimiurgithikan apo tin hrisi tis tehnologias opos afti kiriarhise kirios sti zoi mas me ta kinita ke tus ipologistes. Safos ke i tehnologia ipostirizi pleon to eliniko alfavito. Ala to zitima ehi idi tethi. Epipleon den ehun xeperasti ola ta provlimata ke i hrisi latinikon haraktiron kathistate anagkea. Imaste anagkasmeni, akomi, na pliktrologume username ke pswr hrisimopiontas latinikus haraktires, na hrisimopiume latinogramenes tis diefthinsis ton istotopon. Etsi apoktume mia protognori ke istorika kathoristiki dinatotita ekfrasis.

I anagkes tis epikinonias sto perivalon tis pagkosmiopiisis ine i etia pu epinoithike aftos o neos tropos grafis tis glosas. O mimitismos ine enas tropos ekmathisis.

An ta gkriklis ine ena simptoma tis pagkosmiopiisis i amerikanopiisis den ine i etia afton. Vevea paragun, malon antanaklun tin omiogenia ala to idio simveni ke me ilikes ekfansis tis kathimerinotitas mas. De miname stin paradosiaki foresia. Pagkosmiopiisi ke Ameriki mirizi to blu-tzin, to ti-sert, to bar, o Keruak ke i logotehnia tu dromu, o Poe ke pola ala. Giati ine ex orismu kako katheti amerikaniko;

Ta gkriklis den efthinonte gia tis lexis pu hrisimopiume i ehume xehasi. Ala i glosa mas ohi mono den pashi apo lexipenia ala isos pote den itan toso plusia se lexis, ala ke tropus apodosis noimaton. Ke ginete sinehos plisioteri ehontas apoktisi ke enan akoma tropo graptis apodosis tis. I kindinologia gia ti hrisi ton gkriklis ine ideologikopiimena fovika sinesthimata. Ekfrazete me antifasis ke atekmiriotes krisis. Den ehume na fovithume tipota apo ti dinatotita na grafume ti glosa mas me enan tropo akoma. An aftos ine ahristos tha hathi os moda ton keron. An apodihti anagkeos, ite mas aresi, ite ohi, tha morfopiithi se enan apodekto tropo orthis grafis.

Safos ke sta sholia didaskime tin monotoniki mikrogramati grafi me tis aplopiisis pu kathierothikan. Didaskume to politoniko meso tis didaskalias tis arheas elinikis. Didaskume ta algevrika simβola. Kathe alos tropos grafis ine ektos episimis ipohreotikis ekpedisis. To zitumeno ine na min enohopiume aftus pu epilegun na ekfrastun grapta me ton ena i ton alo tropo. Antitheta na heromaste ke na enishiume ti diatiposi tis ekfrasis.

το κείμενο δημοσιεύτηκε στο http://smnds.blogspot.com/2008/04/kai-ellinika.html