|
|
|
|
| ||||||
|
1. Γράψτε τρία συμβεβηκότα στο παράδειγμα ενός παπουτσιού / μιας μπλούζας. (3 -10 λέξεις) μονάδες 6/100 2. Ποιο είναι το κοινό σημείο Πλάτωνα και Ηράκλειτου / Παρμενίδη; (20 λέξεις) μονάδες 10/100 3. Ποια είναι η ουσιώδης διαφορά σκεπτικιστών και Πλάτωνα / Αριστοτέλη; (20 λέξεις) μονάδες 10/100 4. Να ορίσετε τις έννοιες: απελεύθερος δεσμώτης και επιχείρημα τρίτου ανθρώπου. (20 λέξεις) μονάδες 10/100 5. Συμπληρώστε δίπλα σε κάθε φράση: σωστό ή λάθος:
μονάδες 8/100 6. Αντιστοιχίσετε τις δύο στήλες:
μονάδες 6/100
7. Σε ποιο θέμα αναφέρεται ο Πλάτων στο κείμενο που ακολουθεί; Να παρουσιάσετε σύντομα τις απόψεις του. (50 – 60 λέξεις) «Η γνώμη μου δηλαδή είναι ότι, αν, εκτός από το αυτό καθαυτό όμορφο, υπάρχει και τίποτε άλλο όμορφο, τότε αυτό δεν μπορεί για καμιά άλλη αιτία να είναι όμορφο, παρά γιατί μετέχει σ’ εκείνο που είναι αυτό καθαυτό όμορφο. Και για όλα λέγω το ίδιο πράγμα. Συμφωνείς μ’ αυτό εδώ το είδος της αιτίας; Συμφωνώ, είπε ο Κέβης. Δεν μπορώ λοιπόν πια να καταλάβω ούτε να νιώσω τις άλλες αιτίες, εκείνες που βάζουν οι σοφοί, αλλά, αν κανείς μου λέει, ότι ένα οποιοδήποτε πράγμα είναι όμορφο ή γιατί έχει χρώμα ολάνθιστο ή αναφέρει τη μορφή ή τίποτε άλλο παρόμοιο, τότε όλα τα άλλα τα παραιτώ, γιατί μέσα σ’ όλα αυτά ταράζομαι, και κρατιέμαι απλά και ίσως απλοϊκά σ’ αυτό εδώ, ότι δηλαδή τίποτε άλλο δεν κάνει το πράγμα αυτό όμορφο παρά εκείνο το απόλυτα όμορφο με την παρουσία ή με την συντυχιά του ή όπως αλλιώς τυχόν έρχεται κοντά σε τούτο. Πλάτωνος Φαίδων, 100c4-e3, μετάφραση Ι. Ν. Θεοδωρακόπουλου
μονάδες 25/100
8. Σε ποια αριστοτελική έννοια αναφέρεται το παρακάτω κείμενο (συμπληρώστε τη λέξη); Εξηγήστε με ένα σύντομο παράδειγμα. (50 – 60 λέξεις)
Η ύλη ως ύλη, λέγει ο Αριστοτέλης, θα ήταν κενή σχήματος ή μορφής αν δεν είχε ένα σχέδιο· θα τελούσε σε μια χαοτική, ασχημάτιστη κατάσταση. (...) Η ύλη δεν μπορεί να ενεργήσει αυθόρμητα, δεν μπορεί να κινηθεί από μόνη της, αλλά πρέπει να ασκήσει κανείς την επιρροή του επάνω της, πρέπει να εξαρτιέται από κάτι άλλο για να την κινητοποιήσει, προκειμένου να γίνει μια πραγματικότητα, να βγει από τη λανθάνουσα κατάσταση της δυνατότητας. (...) Η αρχή με την οποία κάθε ουσία (ή ιδεώδης μορφή) πραγματοποιείται μέσα στο φαινόμενο είναι . . - ο όρος που χρησιμοποιεί ο Αριστοτέλης για να δηλώσει τον εσωτερικό σκοπό ή την πορεία προς την πλήρωση. Γ. Σαχακιάν, Ιστορία της Φιλοσοφίας, τ. Α΄, μτφρ. Χρ. Μαλεβίτση, εκδ. Παρμενίδης, Αθήνα 1979, σσ. 133-138 μονάδες 25/100 |
|
