|
|
|
|
| ||||||
|
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΟ "ΚΡΗΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ" (σελ. 206-220) 40λεπτο
Α.1. Να προσδιορίσετε αν το περιεχόμενο των ακόλουθων προτάσεων είναι σωστό ή όχι, γράφοντας στο τετράδιό σας τη λέξη «Σωστό» ή «Λάθος» δίπλα στο γράμμα που αντιστοιχεί στην κάθε πρόταση: 1. Το Σύνταγμα της Κρητικής Πολιτείας συντάχθηκε κατά το πρότυπο του Γαλλικού και εγκρίθηκε από το Συμβούλιο των Πρέσβεων στη Ρώμη. 2. Αρχική αιτία της σύγκρουσης Βενιζέλου και πρίγκιπα Γεωργίου ήταν ότι ο Βενιζέλος αμφισβήτησε το δικαίωμα του πρίγκιπα να διαχειρίζεται το εθνικό ζήτημα της Κρήτης. 3. Το Φεβρουάριο 1905 η τριανδρία της κρητικής αντιπολίτευσης ζήτησε με προκήρυξη την μεταβολή του συντάγματος της Κρητικής Πολιτείας. 4. Οι διαπραγματεύσεις των Μεγάλων Δυνάμεων με το Βενιζέλο καταλήγουν σε συμφωνία που υπογράφεται στις Μουρνιές στις 2 Νοεμβρίου 1905. 5. Όταν ο Βενιζέλος καλείται το Σεπτέβριο 1910 να αναλάβει την πρωθυπουργία στην Ελλάδα, επιλύει άμεσα και το κρητικό ζήτημα. Μονάδες 10
Α.2. Ποιες εξελίξεις έχουμε όταν η κρίση του Κρητικού ζητήματος μετατίθεται στη διπλωματία; (214 «Η κρίση μετατοπίστηκε … σουλτανική επικυριαρχία»). Μονάδες 20 Α.3. Η αρμοστεία του Αλέξανδρου Ζαΐμη (1906 – 1908) ή Ποια είναι τα γεγονότα των ετών 1909 – 1913 Μονάδες 20
Β.1. Με βάση τις ιστορικές γνώσεις σας και αξιοποιώντας το παρακάτω κείμενο αφηγηθείτε πώς αντιμετωπίζει η πλευρά της Αθήνας την απόφαση των Κρητών να ενσωματωθούν στο ελληνικό κοινοβούλιο; Μονάδες 25 Ήδη από το 1911 είχε τεθεί το ζήτημα να σπεύσουν οι Κρήτες βουλευτές στην Ελλάδα καί νά ενσωματωθούν στο ελληνικό κοινοβούλιο, ώστε να επιτευχθεί μία «ντε φάκτο» ένωση της νήσου με την Ελλάδα. Στη λύση αυτή αντέδρασαν λυσσωδώς οι Μεγάλες Δυνάμεις, οι οποίες είχαν καταστήσει επιπλέον προσεκτική την ελληνική κυβέρνηση να μη αποδεχθεί με κανένα τρόπο την πραξικοπηματική αυτή ενέργεια των Κρητών. Και ενώ ο Κρής Ε. Βενιζέλος ήταν σαφώς αντίθετος για την εισδοχή των Κρητών βουλευτών και τη γνώμη του αυτή την εξέθεσε απερίφραστα στην Επιτροπή Κρητών όταν τον επισκέφθηκε το 1911, η παλαιοκομματική παράταξη, για λόγους καθαρά αντιπολιτευτικούς, ενίσχυε τις επιθυμίες αυτές των Κρητικών, αδιαφορώντας για τούς τεράστιους εθνικούς κινδύνους πού επικρέμονταν πάνω από την Ελλάδα και κυρίως τον κίνδυνο κήρυξης πολέμου της Τουρκίας και της Ελλάδας και μάλιστα σε μία εποχή πού η μυστική διπλωματία προετοίμαζε την Έλληνο-Βουλγαρο-Σερβική συμμαχία κατά της Τουρκίας με σύντονες διαπραγματεύσεις. Τάσου Βουρνά, Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1909-1940, σελ. 104-105, εκδ. αφων Τολίδη.
οδηγός απαντήσεων ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΟ «ΚΡΗΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ» (σελ. 206-220) 40λεπτο
Α.1. Να προσδιορίσετε αν το περιεχόμενο των ακόλουθων προτάσεων είναι σωστό ή όχι, γράφοντας στο τετράδιό σας τη λέξη «Σωστό» ή «Λάθος» δίπλα στο γράμμα που αντιστοιχεί στην κάθε πρόταση: 6. Το Σύνταγμα της Κρητικής Πολιτείας συντάχθηκε κατά το πρότυπο του Γαλλικού και εγκρίθηκε από το Συμβούλιο των Πρέσβεων στη Ρώμη (λ 207) 7. Αρχική αιτία της σύγκρουσης Βενιζέλου και πρίγκιπα Γεωργίου ήταν ότι ο Βενιζέλος αμφισβήτησε το δικαίωμα του πρίγκιπα να διαχειρίζεται το εθνικό ζήτημα της Κρήτης (σ 209) 8. Το Φεβρουάριο 1905 η τριανδρία της κρητικής αντιπολίτευσης ζήτησε με προκήρυξη την μεταβολή του συντάγματος της Κρητικής Πολιτείας (σ 210) 9. Οι διαπραγματεύσεις των Μεγάλων Δυνάμεων με το Βενιζέλο καταλήγουν σε συμφωνία που υπογράφεται στις Μουρνιές στις 2 Νοεμβρίου 1905 (σ 215) 10. Όταν ο Βενιζέλος καλείται το Σεπτέβριο 1910 να αναλάβει την πρωθυπουργία στην Ελλάδα, επιλύει άμεσα και το κρητικό ζήτημα (λ 218-219) Μονάδες 10
Α.2. Ποιες εξελίξεις έχουμε όταν η κρίση του Κρητικού ζητήματος μετατίθεται στη διπλωματία; (214 «Η κρίση μετατοπίστηκε … σουλτανική επικυριαρχία»). Μονάδες 20 Α.3. Η αρμοστεία του Αλέξανδρου Ζαΐμη (1906 – 1908) (σελ. 216) ή Ποια είναι τα γεγονότα των ετών 1909 – 1913 (σελ. 218) Μονάδες 20
Β.1. Με βάση τις ιστορικές γνώσεις σας και αξιοποιώντας το παρακάτω κείμενο αφηγηθείτε πώς αντιμετωπίζει η πλευρά της Αθήνας την απόφαση των Κρητών να ενσωματωθούν στο ελληνικό κοινοβούλιο; Μονάδες 25 Ήδη από το 1911 είχε τεθεί το ζήτημα να σπεύσουν οι Κρήτες βουλευτές στην Ελλάδα καί νά ενσωματωθούν στο ελληνικό κοινοβούλιο, ώστε να επιτευχθεί μία «ντε φάκτο» ένωση της νήσου με την Ελλάδα. Στη λύση αυτή αντέδρασαν λυσσωδώς οι Μεγάλες Δυνάμεις, οι οποίες είχαν καταστήσει επιπλέον προσεκτική την ελληνική κυβέρνηση να μη αποδεχθεί με κανένα τρόπο την πραξικοπηματική αυτή ενέργεια των Κρητών. Και ενώ ο Κρής Ε. Βενιζέλος ήταν σαφώς αντίθετος για την εισδοχή των Κρητών βουλευτών και τη γνώμη του αυτή την εξέθεσε απερίφραστα στην Επιτροπή Κρητών όταν τον επισκέφθηκε το 1911, η παλαιοκομματική παράταξη, για λόγους καθαρά αντιπολιτευτικούς, ενίσχυε τις επιθυμίες αυτές των Κρητικών, αδιαφορώντας για τούς τεράστιους εθνικούς κινδύνους πού επικρέμονταν πάνω από την Ελλάδα και κυρίως τον κίνδυνο κήρυξης πολέμου της Τουρκίας και της Ελλάδας και μάλιστα σε μία εποχή πού η μυστική διπλωματία προετοίμαζε την Έλληνο-Βουλγαρο-Σερβική συμμαχία κατά της Τουρκίας με σύντονες διαπραγματεύσεις. Τάσου Βουρνά, Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1909-1940, σελ. 104-105, εκδ. αφων Τολίδη. (σελ. 219, «Αλλά ο Βενιζέλος ... ... και ένοπλα τμήματα».)
|
|
