Ο Γιώργος Μυλωνογιάννης γεννήθηκε στα Χανιά της Κρήτης το 1909. Εγκαταστάθηκε με την οικογένεια του στην Αθήνα στα 1915. Σπούδασε φιλολογία και είχε μεγάλη επίδοση στα Γράμματα. Δημοσίευσε ποιήματα σε διάφορα περιοδικά. Στα 1937-1939 ήταν αρχισυντάκτης του περιοδικού «Νεοελληνικά Γράμματα». Μπλέχτηκε με τη συντροφιά του Λαπαθιώτη, Παπανικολάου και σία και πήρε το στραβό δρόμο. Στα 1936 τύπωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τον τίτλο «Προς το φως».

Είχε γερή μόρφωση και ταλέντο. Σαν αντίλαλος του παραστρατημένου ψυχικού του κόσμου είναι το παρακάτω ποίημα του αφιερωμένο στο φίλο του Μήτσο Παπανικολάου. Επιγράφεται «Οι ονειροπόλοι»:

Νικημένοι... Και όμως δεν δώσαμε μάχη

μήτε καν στον ορίζοντα φάνηκ' εχθρός,

ενώ θά 'πρεπε νά 'μαστε πάντοτε μπρος,

σε σκιές και σε φάσματα στρέφουμε ράχη...

Η δειλία χαράζει το κάθε μας βήμα

κι' όλοι ζούμε με τ' όνειρο κάποιας φυγής,

μας πειράζει στα μάτια το φως της αυγής,

τραγουδάμε το χάρο, ποθούμε το μνήμα.

Μεθυσμένοι... Χωρίς ούτε στάλα να πιούμε,

τη φωτιά μας δε σβήνει κανένα πιοτό,

θάρθει ώρα να βρούμε τη λήθη σ' αυτό,

τώρα όμως δεν ξέρω και μείς τι ζητούμε...

Στα 1954 πέθανε από τις καταχρήσεις. Είχε καταντήσει ράκος.

Γιάννης Κορδάτος, Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, τ. 2, Επικαιρότητα, Αθήνα, 1983, σελ. 699