Όνειρα απάτητες κορφές κι ανθρώποι πατημένοι

σ’ αρπάζει η μέρα απ’ το γιακά στη νύχτα σε πηγαίνει

όλες σου τις αμπάριζες έκανε ο χρόνος στάχτη

κι εσύ κοιτάς στα σκοτεινά σαν να προσμένεις κάτι

Αντί να βρίζεις το σκοτάδι

άναψε φίλε ένα κερί

εκεί που δεν το περιμένεις

θα ‘ρθ’ η αγάπη να σε βρει

Όνειρα απάτητες κορφές κι ανθρώποι πατημένοι

κι εσύ τους κόμπους να μετράς που φτάσανε στο χτένι

στης πόλης το λαβύρινθο σβήνει η βροχή τα ίχνη

μια Αριάδνη γελαστή ψιλή κλωστή σου ρίχνει

Στην πρώτη στροφή έχουμε συνεχείς εναλλαγές αντίθετων εικόνων (απάτητες κορφές - ανθρώποι πατημένοι). Η στροφή αυτή μιλάει για το πόσο παρασύρονται οι άνθρωποι από την καθημερινότητα και την ρουτίνα και ουσιαστικά “εγκλωβίζονται” σε αυτήν.

Σε αυτή την στροφή παρουσιάζεται η αισιόδοξη πλευρά. Μας παροτρύνει να προβούμε σε ενέργειες για  να αλλάξουμε την καθημερινότητά μας κάνοντας απλά πράγματα και στη συνέχεια από εκεί που δεν το περιμένουμε θα έρθει και η ευτυχία/αγάπη

Στην τρίτη στροφή έχουμε επανάληψη του πρώτου στίχου. Στη συνέχεια μιλάει για την συνεχή αδράνεια που έχουμε παρόλο που γνωρίζουμε ότι η κατάσταση έχει φτάσει στα όριά της. Τέλος παραθέτει μία αισιόδοξη πλευρά που μπορεί να υπάρξει.

Στην Πειραιώς βρεθήκαμε μια μέρα

και δε θυμόμουν ούτε τ’ όνομά σου.

Σου πέταξα δειλά μια καλημέρα

και χάλασα τ’ ονειροπόλημά σου.

Είπαμε να μη χαθούμε

κι ανταλλάξαμε αριθμούς.

Μες στο πλήθος τι να πούμε

για λαχτάρες και καημούς;

Χωρίσαμε γελώντας στη Σταδίου

κι ύστερα από λίγο, τι τα θες,

εσύ ξανά ένας σκλάβος του γραφείου

κι εγώ λυγμός στης πόλης τις στοές.

Είπαμε να μη χαθούμε

κι ανταλλάξαμε αριθμούς.

Μες στο πλήθος τι να πούμε

για λαχτάρες και καημούς;

Είπαμε να μη χαθούμε

κι ανταλλάξαμε αριθμούς.

Δέκα βήματα πιο πέρα

τους πετάξαμε κι αυτούς.

Στους στίχους της πρώτης στροφής παρατηρούμε ανάλλαγη εικόνων και συναισθημάτων. Συγκεκριμένα,

πρώτος στίχος: εικόνα,

δεύτερος στίχος: συναίσθημα,

τρίτος στίχος: εικόνα,

τέταρτος στίχος: συναίσθημα

Στην δεύτερη στροφή όπως και στην πρώτη, περιγράφεται η απρόσμενη ευχάριστη συνάντηση και προς το παρόν παρατηρούμε ίσως μία έλξη ανάμεσα στους δύο και περιμένουμε να υπάρξει και συνέχεια.

Στον πρώτο στίχο αυτής της στροφής επιβεβαιώνεται το πόσο ευχάριστη ήταν η συνάντηση για τα δυο άτομα αλλά στο δεύτερο στίχο έχουμε ανατροπή του σκηνικού η οποία όπως βλέπουμε στην συνέχεια οφείλεται στην επιστροφή τους στην καθημερινότητα.

Επανάληψη ρεφρέν

Επανάληψη των δυο πρώτων στίχων του ρεφρέν και ακολουθεί η κορύφωση της αντίθεσης. Στο σημείο αυτό αποδεικνύεται ότι όλα ήταν ψεύτικα και πως η συνάντηση ήταν τυπική. Δεν υπήρχε ενδιαφέρον και διάθεση από τα πρόσωπα για συνέχιση της επικοινωνίας τους.

Το χιόνι καίει τον καρπό

Και την αγάπη ο χρόνος

Στην κούπα μου παλιό κρασί

Κι εσύ καινούργιος πόνος

Βοριάς φυσάει τα λόγια μου

Νοτιάς τα φέρνει πίσω

Κι από τα φύλλα της καρδιάς

Δεν ξέρω να σε σβήσω

Για να μη γίνεις σύννεφο

Καρφώθηκα στο χώμα

Κι άφησες τα τραγούδια μου

Ρούχα με δίχως σώμα

Βοριάς φυσάει τα λόγια μου

Νοτιάς τα φέρνει πίσω

Κι από τα φύλλα της καρδιάς

Δεν ξέρω να σε σβήσω

Δεν είναι η ζήλια μάτια μου

που σαν καπνός με πνίγει

Είναι που κάποτε θα ‘ρθεις

Κι η αγάπη θα ‘χει φύγει

Όπως και στο προηγούμενο ποίημα έτσι και σε αυτό παρατηρείται εναλλαγή εικόνων και συναισθημάτων στους στίχους της πρώτης στροφής. Συγκεκριμένα:

Πρώτος στίχος: εικόνα

Δεύτερος στίχος: συναίσθημα κ.τ.λ.

Επίσης παρατηρούμε αναλογία ανάμεσα στον πρώτο και στον δεύτερο στίχο, καθώς και στον τρίτο με τον τέταρτο (όπως καίει το χιόνι τον καρπό έτσι καίει και ο χρόνος την αγάπη κ.τ.λ.)

Στους δύο πρώτους στίχους αυτής της στροφής ο Άλκης Αλκαίος μας παρουσιάζει με ένα ποιητικό τρόπο πόσο εύκολα παίρνει πίσω λόγια που έχει πει, πιθανώς λόγια ότι θα την ξεχάσει. Στους επόμενους στίχους μας λέει το πόσο αδύνατο είναι στη πράξη να την ξεγράψει/ξεχάσει. Γενικότερα στην πρώτη και στην δεύτερη στροφή παρατηρείται μία συνεχής εναλλαγή εικόνων φύσης και ανθρώπινων συναισθημάτων.

Στη στροφή αυτή ο στιχουργός χρησιμοποιεί πολύ ωραίες εκφράσεις για να μας πληροφορήσει για τις θυσίες που έχει κάνει για να την κρατήσει κοντά του αλλά και για το πόσο αισθητή γίνεται η απουσία της από την ζωή του.

Επανάληψη ρεφρέν

Στην στροφή αυτή έχουμε για ακόμη μια φορά εναλλαγή εικόνων και συναισθημάτων.

Πρώτος και τέταρτος στίχος: συναισθήματα

Δεύτερος και τρίτος στίχος: εικόνες

Σε αυτή λοιπόν την στροφή ο στιχουργός μας λέει ότι η αγάπη από την στιγμή που φθείρεται με τον χρόνο (πρώτη στροφή) κάποια στιγμή θα πάψει να υπάρχει είτε το θέλουμε είτε όχι.