|
|
Φραντς Κάφκα, Μικρό παραμύθι
«Αχ», είπε το ποντίκι, «ο κόσμος γίνεται κάθε μέρα και στενότερος. Πρώτα ήταν τόσο πλατύς, που εγώ φοβόμουν, έτρεχα και ήμουν ευτυχισμένο που τελικά έβλεπα δεξιά και αριστερά στο βάθος τοίχους, αλλά αυτοί οι μακρινοί τοίχοι κλείνουν τόσο γρήγορα μεταξύ τους, ώστε εγώ βρίσκομαι κι όλας στο τελευταίο δωμάτιο, κι εκεί στη γωνία στέκει η παγίδα που θα τρέξω μέσα της» – «Πρέπει να αλλάξεις μόνο την κατεύθυνση της πορείας», είπε η γάτα και το έφαγε. μτφρ. Γιώργος Βαμβαλής
(σε συνδυασμό με το "Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι", Μπ. Μπρεχτ) |
|