για την οικονομία του μεσοπολέμου

Γενικά, αυτή η μεγάλη ανάπτυξη της ελληνικής βιομηχανίας που συντελέστηκε την περίοδο του Μεσοπολέμου, στηρίχτηκε εκτός από το προστατευτικό δασμολόγιο, τη διεύρυνση της αγοράς και το νομισματικό πληθωρισμό, στην εξαθλίωση της εργατικής τάξης, στη χρησιμοποίηση της παιδικής εργασίας, στα εξοντωτικά ωράρια εργασίας και στην αριθμητική αύξηση του προλεταριάτου, λόγω των προσφύγων, κυρίως προς την Αθήνα και τα μεγάλα αστικά κέντρα, οι οποίοι αποθάρρυναν τη μετακίνηση των αγροτικών πληθυσμών προς τις πόλεις.

Επιπροσθέτως, ευνοϊκό ρόλο άσκησε και η ανακοπή του ρεύματος μετανάστευσης κυρίως προς τις ΗΠΑ, λόγω της διεθνούς οικονομικής κρίσης, με αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί η εργατική τάξη εντός των ορίων της χώρας, να αυξηθεί η προσφορά εργατικής δύναμης και να συμπιεστούν περαιτέρω οι μισθοί.
 

Δημήτρης Α. Κατσορίδας, Βασικοί σταθμοί του εργατικού- συνδικαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα 1870-2001, ΑΡ.ΙΣΠΌ.Σ - Γ.Σ.Ε.Ε. Αθήνα, 2008, σελ. 54-55

Με βάση το κείμενο που δίνεται και όσα γνωρίζετε από το σχολικό βιβλίο απαντήστε στο ερώτημα πώς εξηγείται η οικονομική πρόοδος της Ελλάδας γενικά κατά την περίοδο του μεσοπολέμου.

[σχολικό βιβλίο, σελ. 52, το κεφάλαιο «Η ελληνική οικονομία κατά την περίοδο του μεσοπολέμου»]
 

ειδικότερα για την παιδική εργασία τα παρακάτω από σημείωση στο ίδιο βιβλίο (σελ. 54-55):

Στα 1920, οι κάτω των 18 ετών αποτελούσαν το 25,95% της εργατικής δύναμης στη βιομηχανία και βιοτεχνία, με ποσοστά που κυμαίνονταν από 49,13% στη ραφή ενδυμάτων έως 9,87% στην παραγωγή ενέργειας. Στα 1928, η συμμετοχή των ανηλίκων ανέβηκε στο 30,48%, ενώ στην απογραφή του 1930, σε σύνολο 261.057 εργαζομένων σε βιομηχανικές επιχειρήσεις, βρέθηκαν 11.096 παιδιά κάτω των 14 ετών, εκ των οποίων τα 2.833 κορίτσια και 70.617 έφηβοι, 15-19 ετών, εκ των οποίων 21.605 ήταν κοπέλες. Αν, βέβαια, μπορούσαμε να υπολογίσουμε και πόσα παιδιά εργάζονταν στις οικοδομές, στα μικρομάγαζα, σε προσωπικές υπηρεσίες, ως μικροπωλητές, λαχειοπώλες κ.λπ., τότε θα είχαμε ακόμη μεγαλύτερη διαφοροποίηση σχετικά με την εργασία των παιδιών και των εφήβων. Ο μεγαλύτερος βιομηχανικός κλάδος με παράδοση στην παιδική εργασία ήταν η κλωστοϋφαντουργία. Το 1928, στα νηματουργεία του Πειραιά εργάζονταν 4.000 παιδιά.

Για περισσότερα σχετικά με την παιδική εργασία, βλέπε Α. Λιάκος, Εργασία και πολιτική στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου. Το Διεθνές Γραφείο Εργασίας και η ανάδυση των κοινωνικών θεσμών, εκδόσεις Ίδρυμα Έρευνας και Παιδείας της Εμπορικής Τράπεζας της Ελλάδος, Αθήνα 1993 σελ. 274-292