κείμενο για το ρωσικό κόμμα

Στη Συνέλευση η συζήτηση των «περί θρησκείας» άρθρων του Συντάγματος, που διεξήχθη από τις 3/15 έως τις 5/17 Ιανουαρίου 1844, έγινε σε έντονους τόνους. Οι πληρεξούσιοι του Ρωσικού κόμματος, με επικεφαλής τον Μιχαήλ Σχινά, φίλο του Κωνσταντίνου Οικονόμου, ζητούν να αποκατασταθούν οι σχέσεις με το Πατριαρχείο, να απαγορευτούν οι κρατικές παρεμβάσεις, με τον περιορισμό του βασιλιά στο ρόλο του απλού προστάτη της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας, και να εξαιρεθεί ο κλήρος από τις αρμοδιότητες των κοσμικών δικαστηρίων.

Αντιθέτως, οι εκπρόσωποι του Αγγλικού και του Γαλλικού κόμματος επιμένουν στη διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης. Τελικά, κατέληξαν σε συμβιβασμό, που διαιώνιζε όμως την υπεροχή της κρατικής εξουσίας.

Στο πρώτο άρθρο ορίζεται ότι επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι αυτή της «Ανατολικής Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας» και κατοχυρώνεται η ελευθερία πίστης στα άλλα δόγματα. Ακόμη, προστίθεται μια αόριστη διατύπωση για την προστασία της Εκκλησίας από παρεμβάσεις.

Στο δεύτερο άρθρο ορίζεται ότι η Εκκλησία της Ελλάδος είναι αυτοκέφαλη, διατηρεί όμως τη δογματική ενότητα με τις υπόλοιπες Ορθόδοξες Εκκλησίες και δεν γίνεται καμία αναφορά στη θέση του βασιλιά, που μέχρι τότε αναφερόταν ως αρχηγός της.

Στο άρθρο 40 ορίζεται ότι «πας διάδοχος του Ελληνικού Θρόνου απαιτείται να πρεσβεύη την θρησκείαν της Ανατολικής Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας» και στο άρθρο 44 ότι ο επίτροπος του βασιλιά, στην περίπτωση που θα είναι ανήλικος, πρέπει να είναι «πολίτης Έλλην, του Ανατολικού δόγματος». Η δέσμευση αυτή ισχύει και στην περίπτωση διορισμού αντιβασιλιά (άρθρο 45).

Γιώργος Καραγιάννης, Εκκλησία και Κράτος 1833-1997, Ιστορική επισκόπηση των σχέσεων τους, σελ. 20-21

Αντλώντας στοιχεία από το παραπάνω κείμενο που σας δίνεται και αξιοποιώντας τις ιστορικές σας γνώσεις, να εξηγήσετε την παρακμή του ρωσικού κόμματος μετά το 1844.

απάντηση από το σχ. βιβλίο, σελ. 73 «Στην περίοδο μεταξύ ... πιο επίκαιρα θέματα.»