Στις νέες εκλογές του Μαρτίου 1905 ο Βενιζέλος ετέθη επικεφαλής της «Ηνωμένης Αντιπολίτευσεως», η οποία με προκήρυξή της το λαό το Φεβρουαρίου 1905, διακηρύξει την Ένωση και, σε περίπτωση αδυναμίας πραγμάτωσης της, την αυτονομία της νήσου, ως λύση προσωρινή, που έφερνε πλησιέστερα στην Κρήτη προς την Ελλάδα. Επίσης ζητούσε αναθεώρηση του Κρητικού Συντάγματος επί το δημοκρατικότερο και διατυπώνει τέλος την απειλή να πραγματώσει τα λαϊκά αιτήματα με ένοπλη εξέγερση. Ο πρίγκιπας αρμοστής αδιαφόρησε εντελώς μπροστά στα αιτήματα της «Ηνωμένης Αντιπολίτευσεως» δεν υπήρχε άλλη λύση παρά η καταφυγή στα όπλα και στις 10 Μαρτίου  1905 εξερράγη στο Θέρισο ένοπλη εξέγερση όπου προσήλθε και Βενιζέλος μαζί με τους πολιτικούς του φίλους. Ο αγώνας στο Θέρισο κράτησε οκτώ ολόκληρους μήνες.

Τάσου Βουρνά, Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1821-1909, σελ. 577, εκδ. αφων Τολίδη.

Ποια είναι τα γεγονότα από τη απόλυση Βενιζέλου ως την εκδήλωση της εξέγερσης στο Θέρισο;

 

(Απάντηση στις σελ. 210-211, «κάτω από τις συνθήκες ... ... ... ένα φυσικό οχυρό» Προσέξτε επίσης τα σημεία του κειμένου που είναι με μπλε γράμματα).

Στις 7 Απριλίου συνήλθε τακτική συνέλευση στα Χανιά, η οποία ομοίως κήρυξε την ένωση ενώ ένας από τους συμβούλους του Ύπατου Αρμοστή παραιτήθηκε και πήγε στον Θέρισο να ενωθεί με τους επαναστάτες. Ο Ύπατος Αρμοστής απαίτησε από τους επαναστάτες να παραδώσουν τα όπλα μέσα σε 36 ώρες, κήρυξε το στρατιωτικό νόμο με την έγκριση των Δυνάμεων, διέταξε συλλήψεις και φυλακίσεις αντικαθεστωτικών κι επέβαλε λογοκρισία στον τύπο. Έπειτα κάλεσε σε σύσκεψη τους προξένους και ζήτησε να λάβουν επείγοντα μέτρα για την "καταστολήν του κινήματος". Για να αυξήσει τις ένοπλες δυνάμεις του συγκρότησε το σώμα των "Δημοφρουρών". Οι Μεγάλες Δυνάμεις έστειλαν μήνυμα στους επαναστάτες ότι θα χρησιμοποιούσαν στρατεύματα προκειμένου να επιβάλλουν τις αποφάσεις τους. Σε απάντηση οι περισσότεροι βουλευτές της τακτικής συνέλευσης πήγαν στον Θέρισο να ενωθούν κι αυτοί με τον Βενιζέλο.

Ο πρίγκιπας δεν διέθετε άλλες δυνάμεις εκτός της Κρητικής Χωροφυλακής (που έμεινε πιστή σ'αυτόν) και η οποία δεν αυξήθηκε από τους Δημοφρουρούς.

http://el.wikipedia.org/

Πώς διαμορφώνεται η κατάσταση μετά την έκρηξη της επανάστασης στο Θέρισο; Ποια είναι η αντίδραση του πρίγκιπα Γεώργιου;

 

(Απάντηση στις σελ. 212-213, «Η έκρηξη και η ταχύτατη ... ήταν πλέον ορατή». Προσέξτε επίσης τα σημεία του κειμένου που είναι με μπλε γράμματα).

Μετά την άρνηση των δυνάμεων να αποδεχθούν το αίτημα της Ένωσης, ο Βενιζέλος, που δεν εννοούσε να αφήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων στους αντιπάλους του, ζήτησε να τροποποιηθεί το καθεστώς της Κρήτης σύμφωνα με το πρότυπο της Ανατολικής Ρωμυλίας και Βουλγαρίας. Και προβάλλει αυτό το αίτημα, μολονότι γνώριζε ότι ο βασιλιάς της ανεξάρτητης και κυρίαρχης Ελλάδας δεν μπορούσε να είναι ταυτόχρονα και ηγεμόνας της Κρήτης κάτω από την επικυριαρχία του Σουλτάνου.

Οι δυνάμεις απάντησαν και πάλι αρνητικά στο νέο αίτημα διευκρινίζοντας ότι μόνο οι μεταρρυθμίσεις που αφορούσαν εσωτερικά πράγματα μπορούσαν να γίνουν δεκτές. Η αρνητική απάντηση των δυνάμεων δεν έθεσε τέρμα στην εξέγερση, αντίθετα η ανωμαλία διευρυνόταν κάθε μέρα και περισσότερο, σε σημείο ώστε ο πρίγκιπας, που δεν ήθελε να χρησιμοποιήσει βία για να καταστείλει τη στάση, εκδήλωσε την πρόθεση να παραιτηθεί. Ο Δηλιγιάννης, όπως και αργότερα ο Ράλλης που τον διαδέχθηκε, τον απέτρεψε γιατί φοβόταν μήπως οι δυνάμεις γνώριζαν άλλον Έλληνα πρίγκιπα ως διαδόχου του Γεωργίου.

Γεώργιου Ράλλη, Γεώργιος Θεοτόκης ο πολιτικός του μέτρου, εκδ. ευρωεκδοτική, σελ. 279-280 

Ποιες διπλωματικές ενέργειες σημειώνονται μετά την επανάσταση στο Θέρισο;  Ποια ήταν τα αιτήματα των επαναστατών του Θερίσου προς τις Μεγάλες Δυνάμεις και πως αυτές αντέδρασαν μέχρι την επίτευξη συμφωνίας στις Μουρνιές.

 

(Απάντηση στις σελ. 214-215, «Η κρίση μετατοπίστηκε ... ... της Κρήτης με την Ελλάδα». Προσέξτε επίσης τα σημεία του κειμένου που είναι με μπλε γράμματα).

Οι εξεγερμένοι πέτυχαν τη γενική Αμνηστία και τη σύγκλιση συνέλευσης και έτσι η έκρυθμη κατάσταση τερματίστηκε. Οι εκλογές ορίστηκαν για τις 7 Μαρτίου 1906 υπό την εποπτεία διεθνούς επιτροπής και ευθύς μετά τη διεξαγωγή τους οι Δυνάμεις αποδέχθηκαν το αίτημα των επαναστατών για αποχώρηση της διεθνούς δυνάμεως και το σχηματισμό πολιτοφύλακες από ντόπιους Κρητικούς υπό τη διοίκηση Ελλήνων αξιωματικών. Η τροπή αυτή των πραγμάτων έθεσε τέρμα στη θητεία του Γεωργίου και νέος αρμοστής ανέλαβε ο Αλέξανδρος Ζαΐμης.

 Τάσου Βουρνά, Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1821-1909, σελ. 593, εκδ. αφων Τολίδη.

Ποια είναι τα οφέλη της εξέγερσης του Θερίσου;

 

(Απάντηση στις σελ. 215-216, «Οι διαπραγματεύσεις ήταν σκληρές ... ... ... της οριστικής του επίλυσης». Προσέξτε επίσης τα σημεία του κειμένου που είναι με μπλε γράμματα).