Χιουμοριστικό και ευτράπελο. Χωρίς να ενθαρρύνει ή να καταδικάζει αγγίζει ανυπόκριτα τις πτυχές της σεξουαλικότητας που αποκλίνουν. Είναι η εξιστόρηση των περιπετειών των δίδυμων αδελφών, της Γκαέλ και της Γκουεναέλ . Η ιστορία τους ξεκινά από την πατρίδα τους, ένα χωριό της Βρετάνης, όπου και καταλήγει. Στις σελίδες του βιβλίου παρακολουθούμε τη ζωή τους στο αλιευτικό σκάφος. Η εξέλιξη και η βιομηχανοποίηση της αλιείας και της αλυσίδας επεξεργασίας και εμπορίας των ψαριών θα οδηγήσει στο τέλος της ψαράδικης επαγγελματικής ενασχόλησής τους. Ακολούθως θα παρακολουθήσουμε τη ζωή τους στο Παρίσι όπου αποφασίζουν να πάνε.
Κάθε κεφάλαιο του βιβλίου αναφέρεται και σε μια παρεκτροπή. Χωρίς να γίνεται χυδαίο αλλά με λογοπαιγνινή διάθεση το βιβλίο περιηγείται μέσω των ηρωίδων του στο σκοτεινό κόσμο του Παρισιού.
Τα παραπάνω αποτελούν μια συντομότατη σύνοψη των 160 σελίδων του βιβλίου. Όμως κάτι μένει μετέωρο. Πέρα από την ευχαρίστηση που μπορεί να προσφέρει ή όχι η ανάγνωσή του, υπάρχει κάτι ουσιαστικότερο;
Άφησα να περάσουν σχεδόν δύο μήνες και ξανάπιασα το βιβλίο προσπαθώντας να έχω μία «κάτοψή» του.
Έτσι τώρα μπορώ να πω με σιγουριά ότι αγγίζει το θέμα της βιομηχανοποιημένης, συσκευασμένης και κατά παραγγελία ικανοποίησης της ανθρώπινης σεξουαλικότητας, δηλαδή της κατ’ ουσίαν εμπορικής εκμετάλλευσής της. Η επιχειρηματικότητα που καθορίζεται από το κίνητρο του οικονομικού κέρδους αποστειρώνει την απόλαυση για να τη μετρήσει και να την πουλήσει ως σεξουαλική εκτόνωση χωρίς συγκίνηση, χωρίς πρωτοτυπία, χωρίς επικοινωνία, εν τέλει χωρίς περιεχόμενο. Γι’ αυτό ίσως το λόγο, τα πρόσωπα του αφηγήματος η Γκαέλ, η Γκουεναέλ και ο ξάδερφος Γιαν αφού περιπλανηθούν και επισκεφθούν τους λαμπρότερους ναούς αυτής της βιομηχανίας θα επιστρέψουν στο χωριό τους, ίσως, ζητώντας ασυναίσθητα το περιεχόμενο αυτού που τους πουλήθηκε ως απόλαυση με γυαλιστερό αμπαλάζ.
Σ’ όλες τις επισκέψεις τους στα μαγαζιά της αγορασμένης υπόσχεσης η ματαίωση έρχεται τόσο γρήγορα που τους οδηγεί στη φυγή. Αυτό απαλλάσσει το κείμενο από λεπτομέρειες που θα ίσως το έφερναν στα όρια του πορνογραφήματος. Κυρίως όμως κάνει προφανή το σκοπό του συγγραφέα να καταδείξει ότι η απόλαυση και η σωματική ευχαρίστηση δε μπορεί να αγοραστούν.
Ο παραλληλισμός που υπαινίσσεται ο τίτλος αποδεικνύεται εύστοχος. Η βιομηχανοποίηση της αλιείας και των εργασιών που μεσολαβούν ως που να οδηγηθεί το ψάρι στο πιάτο στερούν τη γεύση του. Η βιομηχανοποίηση του σεξ στερεί την απόλαυσή του