|
274 λέξεις για ένα παραμύθι
για το δώρο του Άγιου Βασίλη
Πλησίαζαν οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Ο Άγιος Βασίλης
ήταν ήδη ζωντανός στη φαντασία των παιδικών ονείρων. Αυτός που έκανε τα χατίρια
τους και έφερνε το δώρο που του ζητούσαν. Η Αλεξάνδρα ζήτησε από τον Άγιο Βασίλη
ένα σπιτάκι, «ψεύτικο», να χωράει η ίδια μέσα, αλλά μικρό ώστε να μη χωρούν οι
μεγάλοι...
Η ίδια δεν ήταν ακόμη έξι χρονών, δεν πήγαινε ακόμα σχολείο και έπρεπε να
ζητήσει τη βοήθεια της μαμάς για να γράψει και να στείλει το γράμμα εκεί μακριά,
στη χώρα του Άγιου... Και η μαμά συζητούσε με την Αλεξάνδρα για τον Άγιο Βασίλη
και το δώρο που θα ζητούσε να της φέρει. Κάτι πιο «εκπαιδευτικό», κάτι όχι τόσο
μεγάλο ώστε να μη γεμίζει τον περιορισμένο χώρο ενός διαμερίσματος, ας πούμε
έναν «προτζέκτορα ζωγραφικής», ένα όμορφο παιχνίδι που προβάλλει σκίτσα για να
τα σχεδιάζουν τα παιδιά. Συμφώνησαν και γράψαν το γράμμα με την επιθυμία, το
στείλανε και όλα είχαν τακτοποιηθεί...
Έφτασε η πολυπόθητη μέρα, ο Άγιος θα ερχόταν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Η
μικρή Αλεξάνδρα κοιμήθηκε σκεφτική χωρίς να πει αυτό που την απασχολούσε. Το
πρωί ξύπνησε, πάλι σιωπηλή έτρεξε στο στολισμένο δέντρο. Ο Άγιος είχε έρθει, τα
δώρα ήταν εκεί. Άνοιξαν τα κουτιά, για την Αλεξάνδρα είχε φέρει τον «προτζέκτορα
ζωγραφικής»...
- Α!!! Ο Άγιος Βασίλης έφερε το δώρο για τη μαμά!!! Πότε θα φέρει και το δικό
μου;..
Ο Άγιος ξαναπέρασε το βράδυ και το πρωί της Πρωτοχρονιάς η Αλεξάνδρα βρήκε το
δώρο της.
ΥΓ. Το θυμήθηκα φέτος που ο Άγιος Βασίλης έφερε αμέσως το δώρο που του ζήτησε η
Αλεξάνδρα. Δε μπορούσε να κάνει αλλιώς... Βέβαια η Αλεξάνδρα δεν πολυπιστεύει
πλέον στον Άγιο που φέρνει δώρα.
| 
